سفیر الحب

من الاهواز الی مشهد ، یبو امحمد تنعنیتــک

عندی امن الهموم اهوای ، او بدیاری تمنیتک

یا بدر او یشع بسمای ، یا نور او ضوه اعیونــی

حبک بل گلب مشعول ، ابناره اتچون اجفونی

حگهن والتجن صوبک ، او باسن چفک الغـــزلان

التجن من الظلم و الضیم ، لبن حیدر عظیم الشان

احسبنی امن الخلگ مجنون ، ابذکرک همی کشفیته

یم گبرک شکیت الحال ، ایزیل الظلم داعیتـــــــــه

اجتنی روجت احبابک ، او لچتنی علی گلبــک

یا مای العذب یا ذوق ، اشم اتراب من دربک

او خرجت او شعت اعجازک ، اوشافت عینی طیبتکم

والمگرم نهض مسرور ، او سار ابنهج سیرتکــــــــم

انه اجیتک و ارید امراد ، ابجدک لا تفشّلنی

لو تعطینی امرادی ، او لو بیدک تغسّلنــــی

عشر تیام اضل برجاک ، جرحی ما نشف مایـه

الگلب سکران بهمومه ، او هدف صایر الرمایه

سمعت ابهجرتک یا حید ، او شط کارون طرّیتـه

حملت العطش و امتنعیت ، او من خبثه مشربیته

وصیتک نایمه ابگلبی ، الکرخه اتلوع عطشانه

شربت ابمایهه الصافی ، زمزم نبع نیشـــــانه

اجیتک لا تخیبنی ، عندی امل بل جیــــــــــه

ادری بیک صاحب طیب ، او تکرم میه بل میه

جاسم امحمد الجبیره الحسّانی الساری

30/04/1391 مدینه مشهد المقدسه